ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – Ξενοφῶντος Ἑλληνικά 3,4,1

ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – Ξενοφῶντος Ἑλληνικά 3,4,1

Μετὰ δὲ ταῦτα Ἡρώδας τις Συρακόσιος ἐν Φοινίκῃ ὢν μετὰ ναυκλήρου τινός, καὶ ἰδὼν τριήρεις Φοινίσσας, τὰς μὲν καταπλεούσας ἄλλοθεν, τὰς δὲ καὶ αὐτοῦ πεπληρωμένας, τὰς δὲ καὶ ἔτι κατασκευαζομένας, προσακούσας δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι τριακοσίας αὐτὰς δέοι γενέσθαι, ἐπιβὰς ἐπὶ τὸ πρῶτον ἀναγόμενον πλοῖον εἰς τὴν Ἑλλάδα ἐξήγγειλε τοῖς Λακεδαιμονίοις ὡς βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους τὸν στόλον τοῦτον παρασκευαζομένων· ὅποι δὲ οὐδὲν ἔφη εἰδέναι. ἀνεπτερωμένων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τοὺς συμμάχους συναγόντων καὶ βουλευομένων τί χρὴ ποιεῖν, Λύσανδρος νομίζων καὶ τῷ ναυτικῷ πολὺ περιέσεσθαι τοὺς Ἕλληνας καὶ τὸ πεζὸν λογιζόμενος ὡς ἐσώθη τὸ μετὰ Κύρου ἀναβάν, πείθει τὸν Ἀγησίλαον ὑποστῆναι, ἂν αὐτῷ δῶσι τριάκοντα μὲν Σπαρτιατῶν, εἰς δισχιλίους δὲ τῶν νεοδαμώδων, εἰς ἑξακισχιλίους δὲ τὸ σύνταγμα τῶν συμμάχων, στρατεύεσθαι εἰς τὴν Ἀσίαν.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1. Να μεταφραστεί το κείμενο.

2. βασιλέως, Τισσαφέρνους: Να κλιθούν στον Ενικό αριθμό.

3. Να γραφεί το β΄ ενικό πρόσωπο της προστακτικής του αορίστου β΄ στη φωνή που βρίσκονται τα παρακάτω ρήματα: ἰδὼν, γενέσθαι, ἐπιβὰς, ἀναγόμενον, ὑποστῆναι.

4. ἐξήγγειλε ὡς παρασκευαζομένων: Να αναγνωριστεί η μετοχή και να δικαιολογηθεί η χρήση του ὡς.

5. πείθει τὸν Ἀγησίλαον […] στρατεύεσθαι εἰς τὴν Ἀσίαν: Να αναγνωριστεί ο πλάγιος υποθετικός λόγος και να τραπεί σε ευθύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Και μετά απ’αυτά (τα γεγονότα), κάποιος Ηρώδας από τις Συρακούσες, ο οποίος βρισκόταν στη Φοινίκη μαζί με κάποιον πλοιοκτήτη, και ο οποίος είδε φοινικικά πολεμικά πλοία, άλλα να προσορμίζονται από άλλα μέρη, άλλα να έχουν επανδρωθεί και στο ίδιο μέρος, και άλλα ακόμη να κατασκευάζονται, κι επιπλέον πληροφορήθηκε κι αυτό, ότι δηλαδή επρόκειτο τα ίδια (τα πλοία) να φτάσουν τα τριακόσια (στον αριθμό), αφού επιβιβάστηκε στο πρώτο πλοίο που απέπλεε για την Ελλάδα, ανήγγειλε στους Λακεδαιμονίους ότι κατά τη γνώμη του το στόλο αυτό τον ετοίμαζαν ο βασιλιάς και ο Τισσαφέρνης· είπε όμως ότι δε γνώριζε για πού (ή εναντίον ποιου) (ετοίμαζαν το στόλο). Και ενώ οι Λακεδαιμόνιοι θορυβήθηκαν και συγκέντρωσαν τους συμμάχους και συσκέπτονταν τι έπρεπε να κάνουν, ο Λύσανδρος, επειδή πίστευε ότι οι Έλληνες θα υπερτερούν κατά πολύ και στο ναυτικό κι επειδή αναλογιζόταν με ποιο τρόπο σώθηκε το πεζικό το οποίο συνόδευσε τον Κύρο στην εκστρατεία (του), προσπαθεί να πείσει τον Αγησίλαο να αναλάβει να εκστρατεύσει στην Ασία, αν του δώσουν τριάντα Σπαρτιάτες, περίπου δύο χιλιάδες νεοδαμώδεις (νέους πολίτες) και την παραταγμένη δύναμη των συμμάχων, περίπου έξι χιλιάδες άντρες.

2. βασιλεὺς-βασιλέως-βασιλεῖ-βασιλέα-βασιλεῦ

 Τισσαφέρνης-Τισσαφέρνους-Τισσαφέρνει –Τισσαφέρνην - Τισσάφερνες

3. ἰδὲ, γενοῦ, ἐπίβηθι, ἀναγαγοῦ, ὑπόστηθι

4. Σπανίως, μετά από ρήματα γνώσεως σημαντικά, λεκτικά ή δηλώσεως σημαντικά, μπορεί να ακολουθεί αντί κατηγορηματικής μετοχής ή ειδικής πρότασης γενική απόλυτη, της οποίας προηγείται ο ὡς. Έτσι η μετοχή παρασκευαζομένων τίθεται εδώ ως γενική απόλυτη. Ο ειδικός σύνδεσμος ὡς (ο οποίος με μετοχή δηλώνει Υποκειμενική αντίληψη) συνοδεύει τη μετοχή και συμπληρώνει την έννοια του ρήματος ἐξήγγειλε αντί κατηγορηματικής μετοχής ή δευτερεύουσας ονοματικής ειδικής πρότασης.

5. Υπόθεση: ἂν δῶσι (ἂν + Υποτακτική)

Απόδοση: πείθει ὑποστῆναι στρατεύεσθαι (τελικό απαρέμφατο μετά από πλαγίωση, σε οριστική αρκτικού χρόνου με μελλοντική σημασία, διότι η απόδοση παρίσταται βέβαιη και αναμφίβολη).

Ο Υποθετικός λόγος δηλώνει το Προσδοκώμενο.

Η μορφή που ο Υποθετικός λόγος θα έπαιρνε σε Ευθύ λόγο θα ήταν: ἐὰν ἐμοὶ δῶτε - στρατεύσομαι